Μια ιδιαίτερη μέρα ξημέρωσε σήμερα (31/8) για τον Λάζαρο Αγαδάκο καθώς πριν από 20 ακριβώς χρόνια υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, κάτι για το οποίο ενημέρωσε με μήνυμά του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook. Με αφορμή αυτό το γεγονός, το CyprusΒasket.net επικοινώνησε μαζί του και σας παραθέτει πτυχές της ζωής του αλλά και της προσωπικότητας του.
Ο Έλληνας σέντερ, στο κείμενο που δημοσίευσε, αναφέρθηκε στις χαρές, στις πίκρες αλλά και στις εμπειρίες που έχει βιώσει μέσα από αυτή την μακροχρόνια πορεία του στα γήπεδα. Παράλληλα, απηύθυνε τις δικές του ευχαριστίες σε όλους τους ανθρώπους που ήταν δίπλα του σε αυτή την διαδρομή.
Συγκεκριμένα, “πόσταρε”:
“Σαν σήμερα πριν είκοσι χρόνια ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στο άθλημα που έγινε η ζωή μου. Έζησα χαρές, λύπες, άπειρους φίλους, επίσης άπειρες εμπειρίες. Δεν ξέχασα κανέναν που έγινε “αδερφός” μου στον καθημερινό αγώνα. Σας ευχαριστώ όλους που με τιμήσατε με την εμπιστοσύνη σας. Συμπαίκτες, αντιπάλους, γιατρούς, προπονητές, γυμναστές. Κυρίως όμως, ευχαριστώ την οικογένεια μου που στα δύσκολα ήταν πάντα δίπλα μου. Για τα νέα παιδιά που θέλουν να προσπαθήσουν και πιστεύουν να αντέξουν να συνεχίσουν να βάζουν ψηλά το ελληνικό μπάσκετ σε όλα τα παρκέ του πλανήτη να πω μόνο το εξής. Ότι άσχημο συμβεί στη ζωή σας ποτέ μη σκεφτείτε να παρατήσετε την προσπάθεια! Όλα είναι στο μυαλό.. Live smart, live strong, live complete !!”
Η πορεία του
Ο Λάζαρος Αγαδάκος υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το 1996 στον Πανιώνιο. Ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης τον είχε παραχωρήσει με υποσχετική στον Αρίωνα, με τον οποίο αγωνίστηκε στο αντρικό, ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Ίσως να μην είναι υπερβολή να πούμε πως το τότε πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής ήταν καλύτερο από το τωρινό της Α1, σύμφωνα και με τον Λάζαρο. Επίσης σημαντική παράμετρος αποτελεί το γεγονός πως ο Αγαδάκος έπεσε κατευθείαν στα… βαθιά, αφού εφηβικά δεν είχε αγωνιστεί πουθενά. Έκτοτε, μετά από μια σεζόν (1997-1998) στο Π. Φάληρο επέστρεψε στον Πανιώνιο για τέσσερα χρόνια. Στον σύλλογο της Νέας Σμύρνης πέρασε για πρώτη φορά την πόρτα του χειρουργείου όντας 19 ετών. Μετά ακολούθησε το Μαρούσι και δύο σεζόν στον Ολυμπιακό (2004-2006), με τον οποίο γνώρισε και την εμπειρία της Ευρωλίγκα. Σειρά είχαν οι δύο “αιώνιοι” της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Άρης) και με τον δεύτερο αγωνίστηκε ξανά στην Ευρωλίγκα την σεζόν 2007-2008. Τον Αύγουστο του 2009 θα ζήσει την δυσκολότερη στιγμή της ζωής του καθώς ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα θα τον αφήσει εκτός αγωνιστικών χώρων για σχεδόν 6 μήνες, ενώ μέσα από αυτή την επίπονη διαδικασία, όπως εξομολογείτε: “Ήταν μια εμπειρία φίλε μου, η οποία απλά με έκανε λίγο πιο δυνατό στη σκέψη και στη θέληση να τα καταφέρω. Αν σκεφτείς πως για τρεις μήνες δεν ήταν σίγουρο αν θα έχω χέρι…”
Θα επανέλθει στην αγωνιστική δράση αγωνιζόμενος με ιδιαίτερη επιτυχία στο Περιστέρι, για να ακολουθήσει με 3ετία (2010-2013) με τα χρώματα του Ικάρου Καλλιθέας, πραγματοποιώντας την τελευταία του χρονιά στην Α1. Έπειτα, μετά από μια χρονιά που έμεινε εκτός αγωνιστικών χώρων λόγω μιας ακόμα χειρουργικής επέμβασης, μεταγράφηκε στο Κορωπί (2014), ενώ από την νέα αγωνιστική περίοδο θα αγωνίζεται στον Φιλαθλητικό.
Σχετικά με το κεφάλαιο Εθνική, υπήρξε βασικό στέλεχος από το 1995-1999 στις Παίδων και Εφήβων κατακτώντας μάλιστα, το χάλκινο μετάλλιο τόσο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παίδων το 1995 όσο και στο Ευρωπαϊκό εφήβων το 1998.
Όσο για την συνέχεια; Όπως μας εξηγεί: “Όχι φίλε μου, το μπάσκετ δύσκολα θα το αφήσω. Όπου και να είμαι θα παίζω, όπως έχω μάθει. Είτε Α1 είτε Β’ Εθνική.”
Σε ερώτηση αναφορικά με το δικό του μότο στην ζωή:
“Ότι και να σου συμβεί, ποτέ μην τα παρατάς.
Το έχω και τατουάζ μετά από δύσκολη επέμβαση και ακόμα πιο δύσκολη επάνοδο στα γήπεδα. Ούτως ή άλλως το νόημα είναι να καταλάβουν όλοι και ειδικά, τα νέα παιδιά πως ότι και να συμβεί, όπως και να νιώθεις, πρέπει να τα αφήσεις όλα στην άκρη και να παλέψεις μόνος σου για να επανέλθεις εκεί που θες και μπορείς.”
